okładka książki Apeirogon na szarym tle

„To się nigdy nie skończy, jeśli nie będziemy rozmawiać” – DKK „Skorosze”

Podczas spotkania DKK „Skorosze” w marcu dyskutowałyśmy o powieści „Apeirogon” Colluma McCanna. Zagadkowy tytuł oznacza kształt, wielokąt o policzalnie nieskończonej liczbie boków. Tak samo nieskończenie wiele wymiarów ma główny temat tej książki – konflikt izraelsko-palestyński, trwający od wielu lat i, wydaje się, niemający końca. Ta nowatorska w formie i niełatwa w odbiorze  powieść jest niestety bardzo aktualna w dzisiejszych czasach. Głównymi bohaterami są dwaj ojcowie, jeden – Rami, Izraelczyk, drugi – Bassam, Palestyńczyk. Obaj stracili córki w wyniku trwającego konfliktu. Smadar, córka Ramiego, zginęła podczas zamachu terrorystycznego w Jerozolimie dokonanego przez palestyńskich samobójców, Abir, córka Bassama, została śmiertelnie postrzelona przez izraelskiego żołnierza. Obie dziewczynki, tak jak tysiące osób przed nimi i po nich, znalazły się po prostu w niewłaściwym czasie i niewłaściwym miejscu. Ich ojców, należących do odwiecznie wrogich narodów, połączyła największa tragedia, jaka może spotkać człowieka – strata dziecka. Mężczyźni zaangażowali się w działalność organizacji walczącej o pokój oraz „Stowarzyszenia Rodziców” przeżywających żałobę po śmierci dzieci.  Bohaterowie nie poddali się rozpaczy i chęci zemsty. Jeżdżą po świecie jako dwaj przyjaciele, opowiadają historie swojego cierpienia i zachęcają do pojednania. A najważniejsze jest to, że Rami i Bassam nie są wytworem bogatej wyobraźni pisarza, lecz istnieją i działają naprawdę. Udowadniają, że dobro może wyniknąć z niewyobrażalnego cierpienia, bólu i śmierci oraz że pojednanie jest możliwe. Powieść Colluma, będąca jednym wielkim wołaniem o pokój, przekonuje równocześnie, że „największym dżihadem jest zdolność rozmowy”.

Relacja: Marta Prządka – koordynator DKK Filii „Skorosze”

m.przadka@bpursus.waw.pl

grupa osób siedzących przy stole