Należy do jednych z ciekawszych w zbiorach Ursuvianów ze względu urokliwą i pełną ciepła klimatyczność fotografii. Szczególnie czarno-białe fotogramy przyciągają uwagę widza nietuzinkowym spojrzeniem obiektywu, który odkrywa rzeczy oczywiste. Jak choćby przystanek autobusowy, ale jednak mający swój klimat, bardziej widoczny w czerni i bieli, niż w kolorze.
Kolekcja obok zdjęć historycznych, ukazujących Ursus w latach 60-tych XX wieku, zawiera również fotogramy współczesne, sprzed 2-3 lat, które już stały się mocno historyczne. Niektóre ukazują budynki, ulice, których już nie ma lub uległy znacznym zmianom. To pokazuje, że Ursus, jako dzielnica stale się zmienia, ewaluuje w krajobrazach i ten postęp trwa nadal.
Fotografie Zenona Sukiennika mają w sobie obok walorów kronikarskich, zapisów zmieniającej się historii, także spory ładunek emocji i czasami artystycznej zadumy twórcy. Nie są dziełem przypadku, a często są przemyślanym obrazem, mającym przemówić do widza zawartą w nich informacją, światłem, kolorem czy wyborem tematu. Przez to, warte są dłuższego obcowania z nimi i poznawania razem z autorem nowych spojrzeń na Ursus. Często z pewną dozą sympatii, ale i dumy z tego, że mieszka się w Ursusie. Miejscu ciekawym, tętniącym życiem, przyjaznemu mieszkańcom m. in. dużej ilości zieleni, szczególnie na tzw. Starym Ursusie.
Kolekcja ukazuje tylko niewielki wycinek tematyki, która pasjonuje autora zdjęć. Niewątpliwie obrazy ursuskich parków są jednymi z najlepszych i można śmiało stwierdzić, że przez lata Zenon Sukiennik stworzył nową szkołę fotografowania i spojrzenia na zieleń dzielnicy. Bez zbytniej przesady, śmiało można jego twórczość zaliczyć do jednych z lepszych wśród fotografików Ursusa. Nie tylko pod względem artystycznym, ale przed wszystkim kronikarskim, znakomicie rejestrującym ulotne chwile i przemijający czas.
