Niewątpliwie, przekazaną przez p. Kamińskiego część kolekcji można zaliczyć do tzw. pereł Ursuvianów. Szczególnie bezcenny dla historyków jest zbiór fotografii z okresu okupacji niemieckiej ukazującej uroczystości kościelne w Ursusie, wówczas jeszcze Czechowicach, w latach 1942-43. Dodatkowo będący po części fotograficzną „kroniką” budowy drewnianego kościoła w nowo powstającej parafii Ursus-Czechowice. Dla miłośników i badaczy historii Ursusa, część ukazująca budowę z szeroką panoramą okolicznych zabudowań, ulic jest niezwykle cenna. Pozwala na szersze i głębsze poznanie zachodzących zmian w krajobrazie. Przeanalizowanie, czasami spontanicznej, bezplanowej transformacji obszarów wiejskich w regularne miasto.

Przeglądając kolekcję warto zwrócić również uwagę na uwiecznionych na fotografiach ówczesnych mieszkańców Ursusa-Czechowic. Zarejestrowani przypadkowo obiektywem aparatu dzisiaj są ogromną kopalnią wiedzy związanej z obyczajowością, kulturą, tradycjami wówczas fabrycznego i dynamicznie rozwijającego się podwarszawskiego osiedla mającego aspiracje w szybkim tempie stać się miastem. Uchwycone twarze, szczególnie dzieci, są pewną unikatową, a zarazem w pełni naturalną rejestracją widocznego na ich buziach zmęczenia wojną, niepewnością jutra.

To m. in. sprawia, że kolekcja ma niezwykle dużą wartość historyczną, poznawczą. Wartą jest dokładnego obejrzenia, często dla odkrycia nowych, czasami mało znanych szczegółów czy faktów z historii miejsca i ludzi w nim żyjących.

Autorami zdjęć z okresu okupacji byli członkowie rodziny Mariana Mazusia, miejscowego gospodarza z okolic Czechowic, którzy będąc w strukturach Armii Krajowej wykonywali dokumentacje fotograficzną na potrzeby organizacji konspiracyjnej. W sumie z uroczystości i okresu budowy powstały trzy albumy po ok. 20 fotografii każdy podzielony tematycznie: uroczystości kościelne, życie codzienne parafii i jeden pamiątkowy dla pierwszego księdza proboszcza nowo erygowanej parafii Ursus-Czechowice – Bronisława Piórkowskiego. Dwa pierwsze trafiły m. in. na loterię zorganizowaną przez parafie, z której dochód miał być przeznaczony na wykończenie kościoła. Nabywcą albumów został wówczas miejscowy aptekarz Edmund Szyszko, które z czasem, jako pamiątki rodzinne zostały w 1997 roku przekazane do redakcji Dziennika Ursusa (Dziennik Ursusa nr 1 z 2 stycznia 1997 roku).

Trzeci album był przechowywany przez księdza, a po jego śmierci przez jego opiekunkę Teresę Nawrocką, która przekazała je panu Pawłowi Kamińskiemu na przechowanie. Niestety, krótko po tym zmarła, nie wskazując wcześniej innych, potencjalnych kustoszy pamiątkowego albumu. Tym samym, naturalnym spadkobiercą pozostał pan Paweł, który postanowił udostępnić fotografie na stronie Ursuvianów mieszkańcom Ursusa, aby stały się swoistymi relikwiami minionej historii i były świadectwem zachodzących zmian. Jednocześnie stały się przyczynkiem, być może wzbogacenia rodzinnych zbiorów wielu ursusowskich rodzin.